Τα Φυσικά Κρασιά αποτελούν ξεκάθαρα την πιο αμφιλεγόμενη τάση ή και μόδα, ότι προτιμάει ο καθένας, στο χώρο του κρασιού την τελευταία δεκαετία. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν πολλούς ένθερμους υποστηρικτές αλλά αρκετούς πολέμιους και ακόμα περισσότερους αμφισβητίες. Το Parapente (Παραπέντε, όχι το διάσημο τηλεοπτικό σίριαλ αλλά η πτώση με ειδικό αλεξίπτωτο από πλαγιά) από την άλλη είναι ένα από τα πιο μοναχικά σπορ του πλανήτη αυτού.

Η πρώτη μέρα του Απριλίου παραδοσιακά αποτελεί την αφορμή για όσους θέλουν να κάνουν λίγη πλάκα, να σκαρώσουν κάποιο αθώο - ή και όχι τόσο αθώο - ψέμα. Σκοπός είναι να ξεγελάσουν τα θύματα τους κάνοντας λίγη πλάκα. Τι συμβαίνει όταν όμως ένα ακαδημαϊκό πείραμα, ξεπερνάει σε φαντασία τα πρωταπριλιάτικα αστεία και απειλεί να γκρεμίσει το μύθο της αυθεντίας των γευσιγνωστών;

Το 1856 ήταν η χρονιά που το Ωίδιο  (Oidium Tuckeris) εισέβαλε στους αμπελώνες του Πεδεμοντίου, μέρος του τότε Βασιλείου της Σαρδηνίας, διασχίζοντας τις Άλπεις.  Η εξάπλωση της ασθένειας αυτής ήδη από το 1859 είχε λάβει ανησυχητικές διαστάσεις απασχολώντας  έντονα τον πρωθυπουργό του βασιλείου, Camilo di Cavour. 

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ κουβέντα για την άνοδο του ροζέ κρασιού τόσο στην χώρα μας όσο και στις μεγάλες αγορές του κόσμου, με τρόπο όμως που κυρίως διαπιστώνει και δεν αναλύει την επιτυχία αυτή. Η αλήθεια είναι ότι όταν γεμίζει ο ουρανός από έντονα χρώματα από τις εκρήξεις των  πυροτεχνήματων, είναι δύσκολο για κάθε παρατηρητή να μην χαζέψει αλλά να προσπαθήσει να αναζητήσει την αρχική γόμωση και βάσει αυτής να εξηγήσει το θέαμα.

Οι περισσότεροι φίλοι των αλκοολούχων ποτών έχουν συνδέσει το Tonic με το κλασσικό του ταίρι στον αθάνατο συνδυασμό Gin n Tonic. Ο διάσημος συνδυασμός πρωτοεμφανίστηκε στην Ινδία γύρω στα 1850 αλλά η ιστορία της Κινίνης, του κύριου συστατικού  του Tonic, ξεκινάει πριν από 376 χρόνια  στις πλαγιές των Άνδεων στην Νότια Αμερική, όταν οι Ισπανοί άποικοι άρχισαν να παρατηρούν και να μαθαίνουν τις συνήθειες και τις πρακτικές των Ινκας.

​Το  κλείσιμο του εορτασμού του Τριώδιου σηματοδοτεί την έναρξη της Σαρακοστής, που διαρκεί μέχρι και την μεγάλη γιορτή της Κυριακής του Πάσχα. Από τους εορτασμούς του Τριώδιου έχει μείνει η ανάμνηση από τα ξέφρενα parties και οι αποκριάτικες μεταμφιέσεις. Ίσως αυτό που συνήθως περνάει απαρατήρητο, οριακά αμάσητο, είναι τα αμέτρητα ρεπορτάζ που χρησιμοποιούν αμετροεπώς τον χαρακτηρισμό όλων αυτών των εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα ανά την επικράτεια ως «Διονυσιακά».