Η εκδήλωση έλαβε μέρος στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτο και περιλάμβανε 5 ενότητες. Οι δύο πρώτες είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, για όποιον αγνοούσε ότι τέτοια θέματα έχουν αναλυθεί ήδη από το ελληνικό κρασί. Οι αρχικές εισηγήσεις καταπιάστηκαν με την ιστορία των ελληνογαλλικών οινικών σχέσεων, από την αρχαιότητα μέχρι και το 1950, με την ελληνική παρουσία στον OIV αλλά και με παρουσίαση του τρόπου που δρα ο συγκεκριμένος οργανισμός. Επιπλέον, αναλύθηκε η γαλλική επιρροή στη διαμόρφωση της ελληνικής οινικής νομοθεσίας.

Με την ολοκλήρωση των δύο πρώτων ενοτήτων οι παρευρισκόμενοι είχαν κάνει μια πολύ καλή προθέρμανση, σχετικά με αυτά που πρόσμεναν ότι θα ακολουθήσουν στο δεύτερο μέρος του συνεδρίου, αλλά φαίνεται ότι υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο.

Συνέδριο ή Συμπόσιο;

Στην τρίτη θεματική ενότητα φάνηκε ότι η διοργάνωση έκανε σοβαρό λάθος στο στήσιμο του συνεδρίου και των επιμέρους θεματικών του. Η διαδικασία είχε αρχίσει να ξεστρατίζει από το πνεύμα του συνεδρίου και να λοξοκοιτάει προς συμποσιακές καταστάσεις. Ο λόγος ήταν πιθανώς η προσπάθεια να χωρέσουν σε αυτήν την ενότητα εισηγήσεις που άπτονται της σύγχρονης πραγματικότητας (αμπελουργία, κλιματική αλλαγή και κλωνική επιλογή), με εκείνες που σχετίζονταν με την - όχι και τόσο - σύγχρονη ιστορία του ελληνικού κρασιού (1958-1978).

Το θεματικό εύρος εκτείνονταν από ακαδημαϊκού τύπου παρουσιάσεις, σε ιστορικά ντοκιμαντέρ, από εκεί σε προσωπικές αναμνήσεις και τέλος σε παρουσίαση των επιτευγμάτων μιας ελληνογαλλικής σύμπραξης. Το ενδιαφέρον τους ξεχωριστά ήταν έντονο, αλλά όλα μαζί στο μπλέντερ άφησαν μια περίεργη επίγευση στους παρευρισκόμενους.

2.600 ή 2.570 έτη αμφίδρομων επιδράσεων;

Η αριθμητική φαίνεται ότι δεν είναι το δυνατό σημείο των διοργανωτών, καθώς η αναφορά στα 2.600 έτη που γίνεται το ελληνογαλλικό αλισβερίσι γίνεται στο σήμερα, το 2024. Αλλά αυτό που αποδείχθηκε είναι ότι κάποιοι στο ελληνικό κρασί δεν έχουν καταλάβει - ή δεν θέλουν να καταλάβουν - ότι υπάρχει ζωή και μετά το 1990. Καθώς όλοι οι ομιλητές, που πλέον απευθύνονταν μόνο σε ένα συγκεκριμένο μέρος του κοινού - το οποίο αν δεν δίνονταν πιστοποιητικό παρακολούθησης, πιθανότατα δεν θα πέρναγε ούτε έξω από το Γαλλικό Ινστιτούτο - αναφέρονταν στην εποχή που η σκέψη να αντικαταστήσουμε τη δραχμή με ευρώ αποτελούσε μακρινό στόχο.

Η συζήτηση που ακολούθησε στις δύο επόμενες ενότητες, θύμιζε περισσότερο πάνελ σε κανάλια τηλεπώλησης παρά επιστημονικό συνέδριο. Με προσωπικές αναφορές σε σπουδές στη Γαλλία μέχρι τις αρχές του 1990 και με την έντονη παρότρυνση να σπεύσουν οι φοιτητές για τις απαραίτητες μεταπτυχιακές σπουδές. Το παράδοξο δε σε σχετική ερώτηση παρευρισκόμενου φοιτητή, για την επάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών στη Γαλλία ώστε να εργαστεί άμεσα ως οινολόγος στην ίδια χώρα, ήταν η διόλου ικανοποιητική απάντηση που δόθηκε – μετά από ένα συλλογικό ξερόβηχα και από "στραβοκατάπημα" -  «Με δουλειά θα πας μπροστά». 

Σώθηκαν τα προβλήματα σε Ελλάδα και Γαλλία;

Δεν απαιτεί πολλή σκέψη για να καταλάβει κανείς, ότι σε ένα συνέδριο επιστήμονες και άνθρωποι με εμπειρία από έναν χώρο, θα συζητήσουν διεξοδικά ένα θέμα που απασχολεί τον χώρο αυτό. Όπως επίσης δεν απαιτεί και πολλή περίσκεψη, για να βρεθούν ζητήματα που μπορεί να απασχολούν τις δύο χώρες. Σε περίπτωση που οι διοργανωτές δεν είχαν έμπνευση ή τον χρόνο να βρουν κάποια από αυτά, ενδεικτικά παρατίθενται μερικές προτάσεις.

Κρασιά χωρίς θειώδη, νομοθεσία - τάσεις στην αγορά˙ αφρώδη κρασιά με την κλασική μέθοδο, ζήτηση και εξάπλωση της παραγωγής˙ καμπάνια ενάντια στην κατανάλωση αλκοόλ, άρα και κρασιού - θα είχε ενδιαφέρον να ακουστεί και η άποψη του εκπροσώπου του OIV- ˙ κρασιά χωρίς αλκοόλ, μια νέα διαφαινόμενη τάση˙ ο σύγχρονος τρόπος διατροφής και το κρασί˙ τα αυτόριζα αμπέλια και η διάσωση τους.

Το γαρ πολύ της θλίψεως

Πιθανότατα η κατάσταση στο ελληνικό κρασί φέτος να είναι ιδιαίτερα δυσοίωνη, με άμεση συνέπεια την έντονη ανησυχία των ιθυνόντων του. Θολώνοντας την κρίση τους στη διοργάνωση συνεδρίων. Από την άλλη η έλλειψη έμπνευσης και η αδυναμία για καινοτομία είναι αποτέλεσμα της εκπροσώπησης του ελληνικού κρασιού από τα ίδια άτομα.

Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση γίνεται για τη "συνεδριακή κατάπτωση" κάποιων φορέων του ελληνικού κρασιού. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πορεία από το 1^ο Αμπελουργικό Συνέδριο του 2012, που αναζητούσε λύση στο πρόβλημα της ελληνικής αμπελουργίας, στο συνέδριο πώλησης πλασιέ μεταπτυχιακών σπουδών στη Γαλλία το 2024;

Αντί επιλόγου

Αν σε κάποιους κακοφάνηκε ο χαρακτηρισμός πλασιέ, τότε να αναρωτηθούν αν έχουν παρευρεθεί ποτέ συνέδριο που δεν ακολούθησε τις εισηγήσεις ανοικτός διάλογος.

Κώστας Προβατάς Dip WSET