Προσδοκίες ότι στο κείμενο που ακολουθεί θα αποκαλυφθούν οι εσωτερικές διαμάχες και οι τσακωμοί του Συνδέσμου Μικρών Οινοποιών Ελλάδος, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης έκθεσής του που έλαβε χώρα στο κέντρο πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» στις 3-4 Απρίλη.

Δυστυχώς για όσους ήλπιζαν, στις σειρές που ακολουθούν δεν υπάρχουν ούτε αναφορές για αλληλομαχαιρώματα ούτε και πικάντικα dessous. Υπάρχει μια σύντομη περιγραφή της έκθεσης αλλά και η ανάλυση μιας οινικής πόλωσης  ανάμεσα σε δύο στιλιστικά άκρα, που φαίνεται ότι σιγά σιγά  διαμορφώνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα ανάμεσα στις γραμμές των μελών του ΣΜΟΕ.

Η έκθεση

Διεξήχθει σε ένα κτήριο όπου δεν έχει ξανασυνδεθεί με το κρασί, όπως μας έχει συνηθίσει εξαρχής ο ΣΜΟΕ με τις εκθέσεις του. Πιθανότατα να αδικεί τα υπόλοιπα προτερήματα του χώρου αλλά κάθε τακτικός επισκέπτης εκθέσεων κρασιού, δεν μπορεί παρά να εντυπωσιάστηκε από τη δυνατότητα να παρκάρει το αυτοκίνητο του στο κτήριο της έκθεσης. 

Κύλησε ομαλά χωρίς να παρατηρηθούν τα γνωστά «μποτιλιαρίσματα» στα τραπέζια των εκθετών. Τα οποία σε γενικές γραμμές, είχαν αρκετό διαθέσιμο χώρο γύρω τους, με αποτέλεσμα η ροή των επισκεπτών να είναι χαλαρή και αβίαστη. Με ευκολία μπορεί να χαρακτηριστεί ως η πιο άνετη έκθεση της χρονιάς.

Τα διαμορφούμενα άκρα

Μία ενδελεχής δοκιμή των ερυθρών κρασιών της έκθεσης, θα φανέρωνε ότι ανάμεσα στα κόκκινα κρασιά των μελών του συνδέσμου έχουν διαμορφωθεί δύο αρκετά διακριτές οινικές τάσεις. Οι οποίες φαίνεται ότι πολώνουν σε επίπεδο στιλ τα κόκκινα κρασιά των μελών του Συνδέσμου ανάμεσα σε δύο άκρα.

Το ένα άκρο διαμορφώνεται από τα έντονα και πληθωρικά κόκκινα κρασιά που ξεχωρίζουν για τη συμπύκνωση τους. Κόκκινα κρασιά που διακρίνονται για το βαθύ και  ώριμο φρούτο, το γεμάτο σώμα αλλά και τις σφιχτές ώριμες τανίνες.

Το άλλο άκρο σχηματίζουν τα κόκκινα κρασιά που επικεντρώνονται περισσότερο στη φινέτσα. Με το φρούτο περισσότερο εστιασμένο στη φρεσκάδα, με βελούδινες υφές και μεγαλύτερη ανοχή στα «μη-φρουτώδη» αρώματα.

Μια ενδιαφέρουσα πόλωση

Πιθανότατα αυτήν τη στιγμή να υπάρχουν ήδη οινόφιλοι που να ακονίζουν τα μαχαίρια τους έτοιμοι να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου άκρου. Το ενδιαφέρον αυτής της πόλωσης έγκειται περισσότερο στην ίδια τη σύσταση του Συνδέσμου, παρά στα ίδια τα κρασιά κι αυτό για δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι αποτυπώνεται μια διαρκής ώσμωση μεταξύ των μελών του ΣΜΟΕ, μέσα από τη δοκιμή των κρασιών και τη μεταξύ τους συζήτηση. Πολλοί θα ισχυριστούν ότι αυτό είναι που συμβαίνει έτσι κι αλλιώς στο χώρο της παραγωγής του κρασιού και δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία. Σίγουρα δεν αποτελεί κάποια τομή, αντιθέτως μάλλον μια επιβεβαίωση των όρων συγκρότησης του ίδιου του Συνδέσμου.

Ο δεύτερος λόγος έγκειται στη δυϊκότητα της ταυτότητας των μελών του ΣΜΟΕ, με την πλειονότητα τους εκτός από οινοποιοί να τυγχάνουν και αμπελουργοί. Κι αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στη συζήτηση αυτή, γιατί αποδεικνύει ότι ακόμα και αν κάποιος από αυτούς κλίνει προς το ένα ή το άλλο άκρο, έχει σκύψει πρώτα πάνω από το αμπέλι του. Με δεδομένο ότι τα μέλη του ΣΜΟΕ απλώνονται στο σύνολο σχεδόν της χώρας, αυτό μεταφράζεται στην περίτρανη απόδειξη ύπαρξης μια συνεχόμενης δουλειάς στο αμπέλι και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις, δουλειά πάνω στις ελληνικές ερυθρές ποικιλίες.

Εν κατακλείδι

Ο λόγος που τα ερυθρά κρασιά των μελών του συνδέσμου τίθενται στο μικροσκόπιο, δεν είναι η ποιοτική υστέρηση των λευκών και ροζέ κρασιών. Αλλά για να αναδειχθεί το γεγονός ότι κυοφορείται η ανατροπή της πάγιας θέσης που διατρέχει οριζόντια επαγγελματίες και φίλους του κρασιού, ότι το ελληνικό κρασί υστερεί πολύ στα κόκκινα.

Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι αυτή η πόλωση δεν αφορά μόνο τα μέλη του ΣΜΟΕ και δεν θα έχουν άδικο. Το βασικό όμως στην περίπτωση που μελετάται, είναι ότι «δείγμα» της «έρευνας» διακρίνεται για την ομοιογένεια του και είναι εύκολα αναμεταξύ του συγκρίσιμο. Με το «δείγμα» να μπορεί να αποτυπώσει στο περιεχόμενο της φιάλης τη γνώση και την εμπειρία που έχει συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια στο αμπέλι. Εκεί που αποτελεί κοινό τόπο όλων ότι πονάει το ελληνικό κρασί.

Κώστας Προβατάς Dip WSET