Η πασχαλίτσα ή Coccinella septempunctata ή Κοκκινέλη ή Επτάστικτος είναι ένα από τα πιο χαριτωμένα έντομα που μπορεί να συναντήσει κανείς στην ελληνική ύπαιθρο. Εύκολα αναγνωρίσιμη, με τη χαρακτηριστική κόκκινη πλάτη με μαύρες βούλες, είναι ένα από τα πιο αγαπητά έντομα και για τους αγρότες, καθώς αποτελεί ένα δεινό και αχόρταγο θηρευτή μικρότερων εντόμων που είναι επιζήμια για τις αγροτικές καλλιέργειες.

Η εταιρεία Nielsen Music δημοσίευσε πρόσφατα την ετήσια της έκθεση για τις εξελίξεις στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας στις ΗΠΑ. Σε αυτήν αποδεικνύεται ότι το Hip-Hop ξεπέρασε για πρώτη φορά σε χρόνο ακρόασης το Rock! Επισήμως λοιπόν, η μουσική των μαύρων που κατοικούσαν στα γκέτο, (η οποία πρωτοεμφανίστηκε πριν 40 περίπου χρόνια) και λόγω της καταγωγής της πρωτό-αντιμετωπίστηκε με προκατάληψη και άρνηση, σήμερα αποτελεί την κυρίαρχη (mainstream στα ελληνικότερα) μουσική επιλογή.

Για όποιον δεν το έχει καταλάβει ακόμα ο τρύγος του 2017 βρίσκεται στις φούριες του και όλα τα οινοποιεία πάνε με κόφτες. Από πού να το καταλάβεις; Μα φυσικά από όλους τους οινοποιούς που είναι ενεργοί στα social media και μας βομβαρδίζουν με εικόνες, videos και λήψεις boomerang, αντιγράφοντας ο ένας τον άλλον και κάνοντας μία από τα ίδια και φέτος.

Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε συγκλονισμένοι, ότι ο σουλτάνος Erdogan απαγόρευσε τη διδασκαλία της θεωρίας του Δαρβίνου στα σχολεία της Τουρκίας. Η επίσημη δήλωση από την μεριά του τουρκικού κράτους είναι ότι, η απαγόρευση στηρίχθηκε στο «δυσνόητο» της συγκεκριμένης θεωρίας, αλλά και στην «αμφιλεγόμενη» επιστημονική της βάση. Προτού βιαστούμε να κατακρίνουμε τους γείτονες μα για επιστροφή στον μεσαίωνα και για νέο-οθωμανική και εξελικτική κατρακύλα, ας σταθούμε λίγο και ας αναρωτηθούμε κάποια πράγματα.

Δεν έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια από την κατάρρευση της Lehmann-Brothers, εκείνην την αποφράδα μέρα, που σήμανε για τη χώρα μα τόσα πολλά δεινά. Το σοκ που προκάλεσε η κατάρρευση της αμερικάνικης τράπεζας ταλαιπωρεί ακόμα το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό.

Η Jancis Robinson στο βιβλίο της  Oxford Wine Companion αναφέρει ότι, ο κόσμος του κρασιού είναι περισσότερο γνωστός για την κοινωνικότητα του παρά για την κερδοφορία του. Επιπλέον, θεωρεί ότι μια από τις καλύτερες αρετές του κόσμου του κρασιού είναι οι άνθρωποι που τον απαρτίζουν, γεμάτοι  πάθος και βαθύ ενδιαφέρον  για το αντικείμενο τους. Ακόμα και οι παραγωγοί και οι έμποροι τείνουν να είναι γενναιόδωροι και να απολαμβάνουν το γεγονός ότι η πώληση του κρασιού είναι δύσκολη χωρίς την πρότερη δοκιμή και κατανάλωση του.