Locomondo

Πρόσφατα το αγαπητό σε όλους  συγκρότημα των Locomondo κυκλοφόρησε το ένατό  του album, με τίτλο Star. Πρώτο τραγούδι του album φιγουράρει το «Ράδιο». Το οποίο ξεκινά   με τους  εξής στίχους.

Αν μας έπαιζε το ράδιο ίσως και να μ’ άκουγες

Κι ίσως καταλάβαινες το πόσο σ’ αγαπώ

 Από τον πρώτο κιόλας στίχο οι Locomondo έχουν δώσει το στίγμα τους όσον αφορά τις προθέσεις τους, βάζοντας τους ακροατές τους κατευθείαν στο παιχνίδι με τον πιο άμεσο τρόπο. Είναι ξεκάθαρο ότι το συγκρότημα, μετά από 15 χρόνια πορείας  και 9 albums, νιώθει την αυτοπεποίηθηση ή την ανάγκη  να εκφράσει τα δικά του παράπονα με το ιδιαίτερο μουσικό του ιδίωμα.

Αν μας παίζαν τα μπιτσόμπαρα ίσως με θυμόσουνα όταν θα κουνιόσουνα με την μουσική

Αν μας παίζαν τα ρακάδικα και τα τσιπουράδικα θ’  άκουγαν κι οι έντεχνοι κι ίσως άκουγες κι εσύ

Οι παραπάνω στίχοι δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια παρερμηνείας, καθώς το συγκρότημα δεν χαρίζεται στην κριτική του. Στοχοποιώντας το σύνολο των χώρων (λείπει από το κείμενο η αναφορά στην Τηλεόραση)  όπου μετά από τόσα χρόνια επιτυχίας τα τραγούδια τους εξακολουθούν να μην ακούγονται. Δεν λείπουν βέβαια και οι ερμηνείες αυτών που λένε, ότι το τραγούδι είναι αφιερωμένο στα συγκροτήματα και τους μουσικούς που παλεύουν σήμερα να εκφραστούν και να ακουστούν, σε μια πανθομολογουμένως δύσκολη εποχή.

Αυτό το παλιοσύστημα

Είναι δύσκολο να αποφασίσει κάποιος που διαβάζει τα παραπάνω, τί του κάνει περισσότερη εντύπωση. Η απόφαση ενός αρκετά γνωστού και αγαπητού μουσικού συγκροτήματος να τα βάλει με το «σύστημα», ή ότι  υπάρχει ένα «σύστημα» ικανό  να «κόψει» τα τραγούδια των Locomondo;  Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια που το συγκρότημα οργώνει τις πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού για συναυλίες, έχει καταφέρει να συγκεντρώσει φανατικούς φίλους και πιστούς οπαδούς. Χωρίς να χάνει ούτε στιγμή  όμως το κέφι του και την ενέργεια που βγάζει στα Live του, που για όποιον έχει παρευρεθεί έστω και μια φορά μένουν αξέχαστες.

Το ερώτημα λοιπόν παραμένει στο λόγο που το συγκρότημα αποφάσισε να αντιδράσει με έναν τέτοιο τρόπο. Η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στα λόγια του τραγουδιστή του συγκροτήματος Μάρκου Κούμαρη,  που σε πρόσφατη συνέντευξη του αναγνώρισε ότι η εποχή και η δομή της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας δεν ευνοούν τα συγκροτήματα.  Καθώς στην εποχή των reality και των Social Media τα φώτα συγκεντρώνουν οι τραγουδιστές  και κυρίως αυτοί του χαμηλότερου επιπέδου (sic), αφού αυτό φαίνεται ότι έχει την πλατύτερη απήχηση.

Καν΄το όπως οι Locomondo!!

Για να επιστρέψουμε στους παραπονιάρηδες οινοποιούς, η παραπάνω προτροπή δεν συνιστά σε καμία περίπτωση την συγγραφή ενός καταγγελτικού μανιφέστο, αλλά ούτε και την σύνθεση κάποιου αντίστοιχου άσματος. Αντιθέτως μάλλον αποτελεί τροφή για σκέψη για τον τρόπο που ένα συγκρότημα έχει καταφέρει μετά από 15 χρόνια να παραμένει αγαπητό και δημοφιλές, χωρίς τα τραγούδια του να βρίσκονται στις playlists των ραδιοφώνων.

Οι Locomondo λοιπόν είναι ένα από τα λίγα συγκροτήματα που ο πυρήνας του παραμένει αναλλοίωτος όλα αυτά τα χρόνια. Έχοντας επιλέξει να συνεχίσουν σαν συγκρότημα αντί να κυνηγήσουν την «εύκολη» και πιο επικερδή ατομική καριέρα. Αλλά κυρίως γιατί έχουν αποφασίσει τα τραγούδια τους να μην είναι ατελείωτα ερωτοκαψουροτράγουδα όπως αυτά που κυριαρχούν στα ραδιόφωνα.

Άρα προς όλους τους παραπονιάρηδες η συμβουλή των Locomondo θα ήταν πιθανότατα να συνεχίσουν τις προσπάθειες τους φτιάχνοντας  τα κρασιά που αγαπούν οι ίδιοι, και όχι αυτά που αγαπάει το κάθε «σύστημα». Όπως και η συνεχής επαφή με τους φίλους των κρασιών τους, γιατί εν τέλει αυτοί είναι το καλύτερο «σύστημα» που μπορεί να στηριχθεί ο κάθε «καλλιτέχνης».  Βέβαια υπάρχει και ο τελευταίος στίχος του τραγουδιού για όσους θεωρούν ότι δεν τα λένε καλά οι Locomondo.

Λέω να πάρω την κιθάρα μου τις μπύρες τα τσιγάρα μου

Και δυό φιλαράκια μου που ξέρουν να ακούν

Κώστας Προβατάς Dip Wset