Με αφορμή το πρόσφατο άρθρο με θέμα Μερικά πράγματα που πρέπει να  γνωρίζουμε για το θρυλικό Domaine de la Romanee-Conti, είναι ίσως ευκαιρία να στρέψει ο χώρος του κρασιού το βλέμμα του στην πλούσια ιστορία του τόπου μας και να ξεθάψει τις μικρές και άγνωστες πτυχές του. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να φανταστεί κανείς, πόσο μάλλον να αποτολμήσει, μια απευθείας σύγκριση του ελληνικού αμπελώνα με τα διάσημα αμπελοτόπια της Β.Ευρώπης επειδή , όπως πολλοί θα ισχυριστούν, η ιστορία τους διαφέρει παρασάγγας.  Όμως η ιστορία πολλές φορές έχει οδηγηθεί   σε ανατροπές όταν νέα δεδομένα έρχονται στην επιφάνεια.

Romanee-Conti   

Το RC είναι ένα από τα πιο εμβληματικά  και πιο ονομαστά αμπελοτόπια της Βουργουνδίας. Στα συγκεκριμένα χώματα η αμπελοκαλλιέργεια χρονολογείται από τον  11ο αιώνα μ.Χ. όταν η γη αυτή παραχωρήθηκε σε  Βενέδικτους μοναχούς. Οι μοναχοί φρόντιζαν αυτή τη γη μέχρι και τον 17ο αιώνα, έκτοτε το Romanée-Conti έχει αλλάξει πολλά χέρια. Από το 1942 ανήκει σε δύο οικογένειες που διευθύνουν το Domaine de la Romanée -Conti επιτυχώς. Ειδικά  αν το μέτρο της επιτυχίας είναι οι τιμές που πωλούνται οι φιάλες εκκινώντας από τα 1000€ και  φτάνοντας μέχρι και τις 20.000€.

Παναγιά Βαραμπά

Την ίδια εποχή περίπου που οι μοναχοί αναλάμβαναν να καλλιεργήσουν την γη του RC, στα Μεσόγεια της αττικής ο αμπελώνας είχε συμπληρώσει ήδη 1000 χρόνια ζωής. Κάπου στο 12ο αιώνα μ.Χ. χτίστηκε, σε απόσταση 3 χλμ από το κέντρο του σημερινού Μαρκόπουλου, η Παναγιά Βαραμπά ή Βαραμπέσσα.  Η εκκλησία παραμένει μέχρι και σήμερα περιτριγυρισμένη από αμπέλια, αλλά και μεζονέτες.  Την εποχή εκείνη οι εκκλησίες που χτίζονταν μέσα στους αμπελώνες άνηκαν σε ιδιώτες που προσδοκούσαν ότι η ανέγερση του ναού, με την συνεπακόλουθη θεία παρέμβαση,  θα προστάτευε την αγροτική παραγωγή. Από το όνομα και την περίοδο  της ανέγερσης οι μελετητές προκρίνουν το σενάριο ότι η εκκλησία χτίστηκε από τους Ιταλούς που απέκτησαν το Δουκάτο των Αθηνών μετά τη Δ’ Σταυροφορία.

Μελετώντας τις δύο φωτογραφίες DRC και Βαραμπέσσας πολλοί θα ισχυριστούν ότι πρόκειται για μια ανεδαφική σύγκριση, αφού  πέρα από την οπτική προσομοίωση, δεν μπορούν να βρεθούν άλλες ομοιότητες. Κυρίως όσον αναφορά  την ποιότητα των παραγόμενων οίνων και έπειτα την φήμη που τους συνοδεύει. Είναι ξεκάθαρο ότι  δεν θα βρεθεί κανείς να τους ψέξει για την άρνηση τους να  συγκρίνουν τα αμπέλια μπροστά από την Βαραμπέσσα με το RC. Όμως θα ήταν καλό να αναλογιστούν ότι το συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί να αναδείξει μια σειρά τέτοιων «ιστορικών συγγενειών». Σε μια χώρα όπου η  ιστορία της κρύβεται κάτω από κάθε πέτρα που σηκώνεται θεωρητικά υπάρχουν άπειρες ανάλογες περιπτώσεις.

Περιπτώσεις παλαιών αμπελώνων που σε πείσμα των καιρών και ίσως χάρη στην τύχη, δεν έχουν αντικατασταθεί ακόμα από κάποια άλλη καλλιέργεια ή κάποια μεζονέτα. Αμπελώνες που θα μπορούσαν να δώσουν την ευκαιρία σε έμπειρους και τολμηρούς οινοποιούς να ξεχωρίσουν τόσο ποιοτικά όσο και νομοθετικά. Γιατί εν τέλει καμία ιστορία δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα εξαιρετικό κρασί, αλλά σε κάθε περίπτωση ακόμα και ένα απλά καλό κρασί έχει να επωφεληθεί τα μέγιστα από μια καλή ιστορία πίσω από αυτό.

Δίδυμες Συμπληγάδες εάν..

Τι θα γινόταν αλήθεια αν κάποιος παραγωγός αποφάσιζε να «αντιγράψει» ala Greca το DRC φτιάχνοντας κρασί από το συγκεκριμένο αμπελοτόπι που βρίσκεται μπροστά από την Παναγιά Βαραμπά; Αν αποτολμούσε να ονοματίσει το εγχείρημα του με τρόπο που να προσομοίαζε στο DRC πχ Κτήμα Ρωμανού Κοντέ; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το όλο εγχείρημα θα έπρεπε να διέλθει από τις δίδυμες συμπληγάδες που επιφυλάσσει η Ελλάδα σε κάθε αντίστοιχο τόλμημα.

Από τη μία θα ήταν οι φωνές της συντήρησης και της υπεράσπισης των χρηστών αξιών, των παραδόσεων και της ορθής τάξης των οινικών πραγμάτων. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να επιτραπεί σε κάποιον εν Ελλάδι παραγωγό να αποτολμήσει να συγκριθεί με τα ιερά και τα όσια του λίκνου της Βουργουνδίας, χωρίς να εξοβελιστεί στο πυρ το εξώτερο; Ίσως και να μαρτυρήσει πάνω από τη φωτιά για εξαγνισμό .. και παραδειγματισμό.

Από την άλλη θα βρίσκονταν οι γείτονες ( που επιβουλεύονται την κατσίκα του διπλανού τους), πιθανοί ανταγωνιστές και οι συνοδευτικοί στους προηγούμενους πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί θα φρόντιζαν για την νομική πλευρά του θέματος. Απαγορεύσεις, σφραγίσματα δεξαμενών, πρόστιμα και αν δεν υπάρχει καλός δικηγόρος ή μετρητό πιθανότατα και φυλακή.

Το ερώτημα παραμένει αν υπάρχουν τέτοιες «ιστορικές» συγγένειες με διάσημα αμπελοτόπια της βόρειας Ευρώπης θα μπορούσε το ελληνικό κρασί να τις εκμεταλλευτεί προς όφελος του ή θα παραμένει καταδικασμένο να βράζει στο ζουμί του;

Βράζεις στο ζουμί σου = Απογοήτευση που προκαλείς ο ίδιος στον εαυτό σου, ενώ ξέρεις τις συνέπειες (συνώνυμο του καλά να πάθεις!!) 

Ορισμός Slang.gr