Σε αυτόν οι συμμετέχοντες διαγωνίζονται ή και διαγκωνίζονται, ως προς το μένος και την απαξίωση που θα επιδείξουν απέναντι στο Beaujolais Nouveau. Το άτυπο του διαγωνισμού δυστυχώς, στερεί στους επίδοξους μποζολενουβομάχους την ικανοποίηση της βράβευσης των καλύτερων εξ αυτών, αφήνοντας το οινόφιλο κοινό χωρίς πρωταθλητή μποζολενουβομάχο.

Γιατί το Beaujolais Nouveau

Η ύπαρξη του συγκεκριμένου διαγωνισμού γεννά εύλογα ερωτήματα στους πιο ανήσυχους των οινόφιλων, ως προς τον λόγο που το ταπεινό Beaujolais Nouveau συγκεντρώνει το μένος τόσων πολλών ανθρώπων. Οι πιθανές απαντήσεις που ακολουθούν αποτελούν εικασίες, καθώς οι  μποζολενουβομάχοι αποστρεφόμενοι το κρασί αυτό αρνούνται να απαντήσουν και σε σχετικές έρευνες προς αυτό.

Η πιο πιθανή αιτία εικάζεται ότι είναι η αποστροφή προς το μαζικό marketing, που έχει αναπτύξει το Beaujolais Nouveau τα τελευταία 40 χρόνια. Έτσι, κάθε ένας μποζολενουβομάχος θέτει εαυτόν σε αντίστιξη με το κρασί που πωλείται σε Super Market και κάβες σε ντάνες και αυτομάτως τοποθετείται στο κλειστό club των μυστών, που αναζητούν σχολαστικά και προσεκτικά την κάθε φιάλη που επιλέγουν.

Εξίσου πιθανή αιτία θεωρείται η φύση και άρα η γεύση του Beaujolais Nouveau, που το τοποθετούν στο πάτο - κατά τους μποζολενουβομάχους - της ποιοτικής πυραμίδας των εμφιαλωμένων κρασιών. Το Beaujolais Nouveau, όπως και τα υπόλοιπα Nouveau, αποτελούν το πρώτο κρασί της χρονιάς μετά τον τρύγο. Ο ιδιαίτερος και ξεχωριστός τρόπος οινοποίησης του είναι υπεύθυνος για την δημιουργία ενός ελαφρού και εύκολου κόκκινου κρασιού (χωρίς τανίνες και με ευχάριστο φρουτώδες άρωμα). Τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι εύλογο και συνεπακόλουθο να αποτελούν την πηγή του κακού, για όλους αυτούς που διαβρέχουν το λαρύγγι τους μόνο με τα εκλεκτότερα  των κρασιών του παγκόσμιου αμπελώνα.

Μια από τις πιο νεόκοπες κατηγορίες που συγκεντρώνει το Beaujolais Nouveau είναι αυτή που το στοχοποιεί, ως το πρώτο «βιομηχανικό» κρασί της Γαλλίας. Η συσχέτιση της παραπάνω κατηγορίας με την ανάπτυξη του κινήματος των φυσικών κρασιών μόνο τυχαία δεν είναι. Να σημειωθεί ότι το Beaujolais είναι ο γενέθλιος τόπος τού κινήματος αυτού καθώς όλοι οι πρωτεργάτες του κατάγονταν από εκείνα τα μέρη.

 Από ψυχαναλυτικής πλευράς θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί μια ερμηνεία σχετικά με την άρνηση και αποστροφή της αθωότητας της οινικής νεότητας. Όπου κάποιοι από τους πολέμιους του Beaujolais Nouveau να έχουν μετανιώσει πικρά για την εποχή όπου κατανάλωναν το συγκεκριμένο κρασί και μάλιστα με ενθουσιασμό! Έτσι πίσω από το θόρυβο και την οργή προσπαθούν να κρύψουν αυτήν την αμαρτωλή κατ’ αυτούς, περίοδο της ζωής τους.

Λίγα λόγια για το Beaujolais Nouveau

Το συγκεκριμένο κρασί όπως αναφέρθηκε είναι το πρώτο κρασί της χρονιάς, δηλαδή είναι ευχάριστο χωρίς να χρειαστεί ωρίμαση ή παλαίωση όπως τα περισσότερα ερυθρά κρασιά της Γαλλίας. Η αλήθεια είναι ότι στην περιοχή του Beaujolais την περίοδο του ’60 και του ’70 υιοθετήθηκαν μαζικά πολλές από τις τεχνολογικές καινοτομίες που προσέφερε η επιστήμη εκείνη την εποχή. Με αποτέλεσμα η οινική παράδοση να εγκαταλειφθεί πολύ γρήγορα προς όφελος του νεωτερισμού.

Όμως στο κάτω κάτω της γραφής με αυτόν τον τρόπο μια ταπεινή  αμπελουργική ζώνη στην Γαλλία, που η ντόπια ποικιλία Gamay δεν έχαιρε ποτέ εκτίμησης, κατάφερε όχι απλά να επιβιώσει αλλά και να επεκταθεί. Χάρη στο επιτυχημένο marketing των δεκαετιών του ’70 και του ’80, το Beaujolais Nouveau κατάφερε να γίνει το κρασί  της νεολαίας στα μαγαζιά του Παρισιού αρχικά και έπειτα σε όλο τον κόσμο.

Ακόμα και σήμερα παραμένει μια ευχάριστη τελετουργία, μέχρι περίπου τα Χριστούγεννα, για πολλούς καταναλωτές που προστρέχουν να το αγοράσουν μόλις αυτό καταφτάσει. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια τάση επανοικειοποίησης του Beaujolais Nouveau από την ανήσυχη νεολαία (Hipsters), που συντελεί στην αναζωογόνηση της εικόνας του στο ευρύτερο καταναλωτικό κοινό.   

Le Beaujolais Nouveau est arrive!

 Κλείνοντας ας γίνει μια μικρή επισήμανση προς τους επίδοξους μποζολενουβομάχους που ήδη έχουν ξεθάψει τον πέλεκυ του πολέμου. Η απαξίωση κρασιών τύπου Nouveau είναι ανέξοδη και ‘’τζάμπα μαγκιά’’. Γιατί ότι και να γραφτεί ή ειπωθεί δεν πρόκειται να προκαλέσει την παρέμβαση του Γάλλου παραγωγού, γίνεται δηλαδή εκ του ασφαλούς.

  Όμως αν υπήρχε εντιμότητα, όλοι οι πολέμιοι των Nouveau θα έπρεπε να επεκτείνουν την κριτική τους σε κάθε κρασί που «πιέζεται» έτσι ώστε να κυκλοφορήσει ενάμιση μήνα μετά τον τρύγο. Αλλά το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κριτικής θα χαλούσε τις καρδιές με τους Έλληνες παραγωγούς, καθώς η μπάλα θα έπαιρνε και πολλά από λευκά κρασιά της χώρας μας. Οπότε ας εκτονώσουμε την ανωτερότητα μας στα Beaujolais Nouveau.

Μποζολενουβομάχοι άρξατε πυρ!

Κώστας Προβατάς Dip WSET