ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ PARAPENTE
Τα Φυσικά Κρασιά αποτελούν ξεκάθαρα την πιο αμφιλεγόμενη τάση ή και μόδα, ότι προτιμάει ο καθένας, στο χώρο του κρασιού την τελευταία δεκαετία. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν πολλούς ένθερμους υποστηρικτές αλλά αρκετούς πολέμιους και ακόμα περισσότερους αμφισβητίες. Το Parapente (Παραπέντε, όχι το διάσημο τηλεοπτικό σίριαλ αλλά η πτώση με ειδικό αλεξίπτωτο από πλαγιά) από την άλλη είναι ένα από τα πιο μοναχικά σπορ του πλανήτη αυτού.
Πώς στα αλήθεια άραγε συγκλίνουν αυτά τα δύο;
Αρχικά να ξεκαθαριστεί ότι τα Φυσικά Κρασιά όπως και το Parapente συγκλίνουν σε περισσότερα του ενός σημεία. Εκτός της κοινής φιλοσοφίας, μοιράζονται και την ίδια πάνω κάτω ηλικία. Για όσους ακόμα αναρωτιούνται ας ξεκινήσουμε συγκρίνοντας τις θεωρητικά ασύμπτωτες ιστορικές πορείες του καθενός εξ αυτών.
Το 1970 το κρασί κυρίως στην Γαλλία αλλά και παγκοσμίως εισέρχονταν σε μια πρωτόγνωρη εποχή ευδαιμονίας, καθώς χάρη στην ανάπτυξη της τεχνολογίας είχε καταφέρει να υπερβεί τις δυσκολίες που το ταλάνιζαν από πάντα. Η τεχνολογία είχε καταφέρει να δώσει λύσεις τόσο στην αμπελουργία όσο και στην οινοποίηση, παρέχοντας κατάλληλα πρόσθετα αλλά και με την έντονη εκμηχάνιση τους.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας σάρωνε τον γαλλικό αμπελώνα, εκτός από μια δράκα πεισματάρηδων αμπελουργών στην βορειανατολική Γαλλία που σαν άλλοι απόγονοι του Αστερίξ, αρνήθηκαν να υποταχθούν. Αυτοί ήταν οι πρωτοπόροι του μοντέρνου κινήματος των Φυσικών Κρασιών, που ονειρεύτηκαν ένα κρασί που η τεχνολογία δεν θα το είχε γδύσει από την ψυχή του.
Την ίδια εποχή στην ατμόσφαιρα της Γης μαίνονταν σε πλήρη εξέλιξη η κούρσα για την κατάκτηση του διαστήματος. Η τελειοποίηση των πτητικών μέσων είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που επέτρεψε στον άνθρωπο να περπατήσει για πρώτη φορά στο φεγγάρι. Το 1968 η NASA είχε σχεδιάσει ένα ειδικό αλεξίπτωτο που θα επέτρεπε την πλοήγηση των διαστημικών κάψουλων που επέστρεφαν στην ατμόσφαιρα.
Δέκα χρόνια μετά δύο Γάλλοι φίλοι εμπνεόμενοι από ένα άρθρο στο περιοδικό «Εγχειρίδιο Αλεξίπτωτου» αποφάσισαν να επιχειρήσουν κάτι μοναδικό ως τότε. Το εγχείρημα τους ήταν να πηδήξουν από μία πλαγιά, με τη χρήση ενός τετράγωνου αλεξίπτωτου, όπως αυτό της NASA, που στις άκρες είχε σχοινιά, τα οποία επέτρεπαν την πλοήγηση του κατά την διάρκεια της «πτώσης». Εκείνη την χρονιά γεννήθηκε το Parapente ( Από την πλαγιά ).
Κοινή Φιλοσοφία;;
Εκτός λοιπόν της κοινής ιστορικής διαδρομής, οι δύο τόσο αφύσικα συγκρινόμενες μεταξύ τους περιπτώσεις, τείνουν να μοιράζονται σχεδόν αυτούσια την φιλοσοφία τους. Τα Φυσικά Κρασιά από την μία, δηλώνουν ότι εκφράζουν με τον αυθεντικότερο τρόπο την σχέση της γης και του κρασιού. Στηριζόμενα στην υιοθέτηση των οινοποιητικών τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν από την ανθρωπότητα ανά τους αιώνες, πριν τον ερχομό της τεχνολογίας, παράγοντας κρασιά που παραπέμπουν σε κρασιά που αυτή έμαθε και συνήθισε να απολαμβάνει και να εκτιμά.
Από την άλλη το Parapente αποτελεί εξίσου μακρινή ανάμνηση της ανθρώπινης λαχτάρας, να αποδεσμευτεί το σώμα από τα δεσμά της βαρύτητας και να πετάξει. Να πετάξει όπως ο Ίκαρος με τα δικά του φτερά, αναζητώντας και παίζοντας με τα ρεύματα του αέρα και όχι με την υποβοήθεια της τουρμπίνας ενός αεροπλάνου. Το Parapente σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να προσφέρει από μια ρομαντική πτήση για χαλάρωση μέχρι μια έντονη εμπειρία έκκρισης πολλών δόσεων αδρεναλίνης.
Εν τέλει..
Για όλους αυτούς που ακόμα αρνούνται να δεχτούν την ομοιότητα των Φυσικών Κρασιών και του Parapente, ας όψεται. Αλλά ας κρατήσουν ότι και για τα δύο ισχύει η ίδια αρχή. Για όποιον θέλει να συστηθεί μαζί τους απαιτείται μια γερή δόση τόλμης καθώς αυτός καλείται να εκτελέσει ένα άλμα από ψηλά εκτός της comfort zone του.
Κώστας Προβατάς Dip WSET